مزایای بازی با گوشی های هوشمند برای جوانان

این روزها با گسترش بازی های موبایلی خیلی از نوجوانها و جوانها و حتی میانسالان بخشی از وقتشان را صرف این بازی ها می کنند. عده ای هم این موضوع را آسیبی می دانند که متوجه مردم شده است و آنها را از کارهای مفید تری باز می دارد. اما کدام کار مفید تر. آیا اگر بازی های موبایلی را از این جوانها بگیریم آنها کار مفید تری انجام خواهند داد؟ آیه به مطالعه و ورزش روی خواهند آورد؟ چند درصد از آنها چنین خواهند کرد؟ در مقابل چند درصد از اینها اگر از بازی کردن بازداشته شوند به کارهای بدتری روی خواهند آورد؟
با رجوع با خاطرات سالهای پیش یعنی دوران پیش از گوشی های هوشمند می توان دید که خوشبینی در این موارد درست نیست.
اگر کسی را از بازی کردن با گوشی هوشمند مانع شوید و او از این پس همان وقتش را صرف خیره شدن به صفحه تلوزیون یا دور دور کردن با ماشین یا ایجاد مزاحمت های دیگر برای مردم بکند پس چه بهتر که مشغول بازی باشد. یاد این داستان از سعدی افتادم که می گوید :
یکی از ملوک بی انصاف، پارسایی را پرسید: «از عبادتها کدام فاضلتر است؟» گفت: «تو را خواب نیمروز، تا در آن یک نفس خلق را نیازاری.»
برای بسیاری از جوانان وطن شاید حتی بازی کردن با موبایل عبادت هم محسوب شود .

به بزرگترهای عزیز توصیه می کنم هر گاه تصمیم گرفتند جوانی را پند و اندرز بدهند که دست از بازی با مویایل بردارد نخست یک نگاهی به خودشان بکنند و ببینند که خودشان که بازی نمی کنند چه کار مفید تری انجام می دهند. اگر چنین است سپس به این نکته فکر کنند که اگر این جوان بازی نکند چه کار مفید تری می تواند انجام دهد. پس از پاسخ دادن به این دو پرسش عاقلانه تصمیم بگیرند که پند اندرز بدهند یا ندهند.