دل و آینه

در ادبیات فارسی از آینه بارها به عنوان تمثیلی از دل استفاده شده است.
به عنوان نمونه سعدی می گوید
دل آینه صورت غیبست ولیکن
شرطست که بر آینه زنگار نباشد
یا داستان مسابقه رومیان و چینیان بر سر نگارگری که در مثنوی آمده است.
از دید عرفا دل اگر چون آینه پاک باشد صورتهای غیبی به آسانی در آن نشان داده می شوند.یکی از جلوه های این دل های زلال تر از آینه الهامات اولیاست که از میوه های این جلوه های غیبی یکی
همین کتاب گرانقدر مثنوی یا دیوان حافظ است.
. آینه هنرش این است که هرچه جلویش بگذاری بی کم کاست نشانت می دهد. آینه هرچه به نور حساس تر باشد آینه تر است.
اما دلهایی هست که هزار بار از آینه زلال تر و حساس ترند. این دلها با دیدن اشک کودکی می گریند و با دیدن رنج جانوری می شکنند. این دلها حتی وقتی خونین می شوند هم باز زلال و حساسند و بارها حساس تر از آینه.این دلها حتی وقتی می شکنند زلال تر و شفاف تر می شوند.خدا نزد دل شکستگان است و اشک نشان شکستن دل است. اینجاست که می گویند نشانه زلالی دل اشک است و شوینده زنگار دل گریستن است اما چه گریستنی !؟
شنیدن کی بود مانند دیدن. خدا قسمت شما کند یا خودتان دلی زلال تر از آینه داشته باشید یا دست کم با کسی که چنین دل پاک و زلالی دارد مدتی همنشین شوید.

میوه های بهشتی

در قرآن کریم آمده که برخی از بهشتیان با مشاهده نعمتهای بهشتی می گویند ما شبیه اینها را در دنیا هم دیده ایم. من همیشه فکر می کردم منظور آنها دیدن میوه و خوراکی ها و منظره هایی است شبیه آنچه در دنیا هست. اما با اندیشیدن در مورد صفات نعمات بهشتی و صفات بهشت به این نتیجه رسیدم که احتمالا منظور این افراد چیز دیگری است.
مثالی می زنم. فرض کنید فردی هزار سال پیش در بغداد کار بسیار نیکویی انجام داده . مانند آن فردی که هزینه سفر حجش را به زن بی نوا بخشید. بوی این کار نیک از پس هزار سال و از فاصله مکانی چند هزار کیلومتر هنوز به مشام کسی که دلش صاف باشد می رسد. خب مگر در روایات نیست که بوی بهشت از صدها سال فاصله به مشام بهشتی ها می رسد؟
یا فرض کنید شما فردی را که گرفتاری بزرگی دارد از گرفتاری رهایی بخشید . آیا این رهایی برای وی گواراتر از شیر و عسل نیست ؟! آیا مزه این رهایی شبیه مزه همان جوی های شیر و عسل بهشتی نیست ؟
به نظر من خداوند مهربان مزه همین کارهای نیک را به بهشتی ها می چشاند و آنها خواهند گفت ما شبیه این نعمتها را در دنیا دیده و چشیده ایم.

روزه

مدتیه این فکر ذهنم را مشغول کرده که شاید قصد خدا از روزه در روزهای سخت این بوده که یک عده نتوانند روزه بگیرند و مجبور شوند به جبرانش فقرایی را سیر کنند. داشتم فکر می کردم اگر رفتیم اون دنیا و خدا به من گفت خیلی خبیثی که تو دل تابستان سی روز گرسنگی و تشنگی را تحمل کردی که مبادا مجبور شوی به فقیر غذا بدهی ! اون وقت من باید چی جواب بدم ؟!
تازگی ها همچین روایتی را در جایی خواندم که تا حدی موید همین مطلب است :
افطاری دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه بهتر است.

خون و خون ریزی در شبکه پویا !

چشمتون روز بد نبینه امروز زدیم شبکه پویا دیدم داره یه انیمیشن نشون میده برای بچه ها ! چه انیمیشنی ! رستم داشت با سردسته دیوها دعوا می کرد دست آخر هم زدش زمین و شمشیرش را تا ته چند بار فرو کرد توی قلبش و خون از سینه دیو خان فوران می زد بیرون بعدش هم راه افتاد شروع کرد به لت و پار کردن بقیه دیو ها . کله یکی رو می برید دست یکی رو قطع می کرد یکی رو از وسط نصف می کرد و خون هم فواره می زد بیرون. بعد از این کارتون لطیف هم یک کلیپ انیمیشنی نشون داد که چند تا بچه کوچیک داشتن وسط خیابونی که برای عبور ماشین خط کشی شده بود آواز می خوندند و بازی می کردند! این شبکه پویایی ها کی هستند ؟ اصلا می دونن بچه چیه ؟ واقعا یک فاجعه توی این شبکه داره اتفاق میفته . ظاهرا هیش متخصص کودک شناسی بالا سرشون نیست.