نظریات عجیب زکریای رازی

محمد بن زکریای رازی را حتما می شناسید. پزشک و کاشف الکل. اما نکته ای که شاید در مورد وی جالب باشد و کمتر معروف است این است که با اینکه به خدا و معاد اعتقاد داشت اما به نبوت اعتقاد نداشت. وی دو کتاب نیز در رد نبوت نوشته است (که خود کتابها اکنون موجود نیستند) . خلاصه نظر وی این است که خدا در هر انسانی بهره کافی از عقل و فهم نهاده است که وی بتواند به راه رستگاری اخروی هدایت شود پس نیازی به فرستادن افراد ویژه ای که انسان را هدایت کنند نیست. رازی چنین می اندیشید که این خلاف حکمت و مهربانی خداوند است که انسان را برای رستگاری نیازمند انسان دیگری کند و وی را زیر دست مخلوق دیگری قرار دهد. رازی منکر معجزات انبیا و منکر اعجاز قرآن بود و در مورد تحدی قرآن گفته است که ادعای مسلمین در بی نظیر بودن قرآن بی پایه است و کتابهای زیادی وجود دارند که از قرآن بهتر و آسان تر مفاهیم اخلاقی و ماورا طبیعی را بیان کرده اند. ابن سینا در گفتگویی که با ابوریحان بیرونی داشته بر رازی می تازد و می گوید رازی با ورود به مباحث ماورا طبیعی پای از گلیمش دارز تر کرده است. وی شایسته اظهار نظر در این موارد نیست و باید به جای این اظهار نظرها به کار جراحی و آزمایش ادرار بیماران می پرداخت !