نظر عجیب مولی علی در مورد مرگ

أیها الناس، کل امری لاق ما یفر منه فی فراره؛ والأجل مساق النفس، والهرب منه موافاته. کم اطردت الأیام أبحثها عن مکنون هذا الأمر فأبی اللّه‏ إلا إخفاءه. هیهات! علم محزون!
هر که از مرگ بگریزد، در همین فرارش با مرگ روبرو خواهد شد! چرا که اجل در کمین جان است و سرانجام گریزها، هم آغوشی با آن است! وه که چه روزگارانی در پی گشودن راز مرگ بودم! امّا خواست خدا این بود که این اسرار همچنان فاش نشوند! هیهات! چه دانشی سر به مهر!
جالب اینجاست که مولی علی می فرماید روزگار زیادی در مورد یافتن راز مرگ اندیشیده است اما این راز برای وی نیز دست نیافتنی بوده چرا که اراده خدا بر این قرار گرفته است که این راز سر به مهر بماند.