روزه

مدتیه این فکر ذهنم را مشغول کرده که شاید قصد خدا از روزه در روزهای سخت این بوده که یک عده نتوانند روزه بگیرند و مجبور شوند به جبرانش فقرایی را سیر کنند. داشتم فکر می کردم اگر رفتیم اون دنیا و خدا به من گفت خیلی خبیثی که تو دل تابستان سی روز گرسنگی و تشنگی را تحمل کردی که مبادا مجبور شوی به فقیر غذا بدهی ! اون وقت من باید چی جواب بدم ؟!
تازگی ها همچین روایتی را در جایی خواندم که تا حدی موید همین مطلب است :
افطاری دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه بهتر است.